żyj i daj żyć innym

Ten obrazek jest o mnie. O nas... Przerabiałam to dziesiątki/setki razy.  Kiedy bolało najbardziej? O dziwo nawet nie w miłości.  Najbardziej bolało wtedy, kiedy dałam swoje wielkie serce na dłoni małym ludziom.  Otoczyłam troską, zaangażowaniem, pomocą i dobrem. Ich zmartwienia i kłopoty były ważniejsze od moich.  Ich sukcesy radowały bardziej niż swoje własne.  A mali ludzie wylali na mnie asfalt plotek, kłamstw i zawiści.  To wtedy serce pęka na pół.  Niestety, nie uczę się na błędach. Znowu wyciągam dłoń z moim ufnym skaleczonym sercem.  I już wiem, że to się nie zmieni. Że taka już jestem. Mimo wszystko. Wiem też, że dobry Bóg doskonale wie, co robi.  I ból pękniętego serca daje siłę przerosnąć przez asfalt.  "Zielony ołówek", styczeń/2023