11.01.2023r refleksja

Ten obrazek jest o mnie. O nas...

Przerabiałam to dziesiątki/setki razy. 

Kiedy bolało najbardziej? O dziwo nawet nie w miłości. 

Najbardziej bolało wtedy, kiedy dałam swoje wielkie serce na dłoni małym ludziom. 

Otoczyłam troską, zaangażowaniem, pomocą i dobrem. Ich zmartwienia i kłopoty były ważniejsze od moich. 

Ich sukcesy radowały bardziej niż swoje własne. 

A mali ludzie wylali na mnie asfalt plotek, kłamstw i zawiści. 

To wtedy serce pęka na pół. 

Niestety, nie uczę się na błędach. Znowu wyciągam dłoń z moim ufnym skaleczonym sercem. 

I już wiem, że to się nie zmieni. Że taka już jestem. Mimo wszystko.

Wiem też, że dobry Bóg doskonale wie, co robi. 

I ból pękniętego serca daje siłę przerosnąć przez asfalt. 

"Zielony ołówek", styczeń/2023